آدم ها در یاد ها می مانند حتی اگر عالم هم نباشند و قدرت توانگری نداشته باشند همین که خوب باشند برای باشندگی در ضمیر و ذهن مردمان کافی است. می مانند به نام نیکی که از آنان باقی است. مانا می شوند به جاودانگی نیکی. درست آدرس می دهد سعدی ماندگاری را که از بی مرگی مدمان نام می گوبد و این درس را هم تکرار می کند که؛ مرده آن است که نامش به نکوئی نبرند. درست است این گزاره که اگر نامی هم از "نانکویان" ببرند به لعن و نفرین پیوست خواهد خورد. نیکی منبع

مشخصات

تبلیغات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

مرجع دانش نوین https://webone-sms.com/ DOWNLOAD200012 زناشویی A.razavi بهترین فیلمهای ایران و جهان چشم انتظارم کسب و کار اینترنتی درمانی